Istota otyłości i nadwagi
Według World Obesity Federation otyłość jest stanem medycznym opisywanym jako nadmiar masy ciała w postaci tłuszczu. Tłuszcz ten, gdy się nagromadzi, może prowadzić do poważnego uszczerbku na zdrowiu. Do określenia, czy dana osoba ma zdrową wagę, używa się powszechnie wskaźnika masy ciała BMI, który uwzględnia wzrost i wagę. Dla większości dorosłych, BMI wynosi:
- 18,5 do 24,9 – zdrowa waga
- 25 do 29,9 – nadwaga
- 30 do 39,9 – otyłość
- 40 lub więcej – poważna otyłość
Więcej informacji uzyskasz tutaj
Jednakże BMI jest bardzo przybliżonym wskaźnikiem i nie jest stosowany samodzielnie do diagnozowania otyłości. Należy wziąć pod uwagę odmienne czynniki, takie jak płeć, pochodzenie etniczne, skład ciała i wiek. Inne miary, takie jak obwód talii, mogą być wykorzystywane do diagnozowania, czy ktoś żyje z otyłością i do oceny ryzyka rozwoju chorób, takich jak np. cukrzyca typu 2.
Co jest przyczyną otyłości?
Otyłość jest złożonym schorzeniem, na które wpływa wiele czynników. Należą do nich dieta, poziom aktywności, genetyka (DNA), choroby lub schorzenia, leki, zdrowie psychiczne, sen, ubóstwo lub środowisko, w którym żyje się na co dzień. W większości przypadków jest to połączenie kilku z tych przesłanek i nie wynika po prostu z nadmiernego jedzenia i niewystarczającej aktywności fizycznej.
Ważne jest, aby nie myśleć o otyłości tylko jako o kwestii osobistej odpowiedzialności lub porażki. Aby ogół obywateli osiągnął optymalną wagę, niezbędne są między innymi różne zmiany w polityce – nie ma jednego rozwiązania, które będzie miało wystarczający wpływ, wymaga to zmiany całego systemu.
Więcej informacji znajdziesz tutaj
W jaki sposób najlepiej schudnąć?
Nie ma idealnego sposobu na schudnięcie, dlatego też dietetycy starają się zrozumieć twoje osobiste uwarunkowania podczas formułowania zaleceń. Poprawa diety i zwiększenie aktywności może być kluczem do schudnięcia, choć nie są to jedyne czynniki, które należy wziąć pod uwagę.
Podczas dążenia do utraty wagi ważne jest, aby mieć realistyczne cele, które są osiągalne. Sukces zwiększa wiarę w swoje możliwości odchudzania. Utrata wagi od 0,5 do 1 kg tygodniowo jest bezpiecznym i realistycznym celem. Nie ma szybkich rozwiązań. Ludzie, którzy z powodzeniem tracą na wadze i utrzymują ją, rozwijają techniki, dzięki którym ich nowy styl życia i nawyki aktywności stają się przyjemnym sposobem na spędzanie każdego dnia, co często zostaje im na wiele lat.
Co to jest piętno wagi?
Osoby starające się schudnąć często napotykają na swojej drodze dodatkowe przeszkody. Jedną z nich jest tzw. piętno wagi, znane również jako uprzedzenie do wagi. Jest to dyskryminacja lub stereotypowe postrzeganie osoby na podstawie jej wagi lub rozmiaru ciała. Stygmatyzacja wagi może być szkodliwa dla zdrowia psychicznego, może zwiększać metaboliczne czynniki ryzyka i dodatkowo obniżać poczucie własnej wartości. Stygmatyzacja wagi nie pomaga ludziom w lepszym zarządzaniu swoją wagą i w rzeczywistości prowadzi do zwiększonego spożycia kalorii i wzrostu masy ciała w krótkim czasie. W przypadku odczuwania tego rodzaju problemów dobrze jest skonsultować się nie tylko ze specjalistą żywieniowym, ale również zaufanym psychologiem, który doradzi jak wyjść z takiego kryzysu. Nieoceniona jest oczywiście także pomoc rodziny i bliskich.
W jaki sposób dietetycy wspierają osoby żyjące z otyłością?
Dietetycy specjalizujący się w leczeniu otyłości pracują z dorosłymi i dziećmi oraz ich rodzinami, aby opracować plan dotyczący sposobu odżywiania, poziomu aktywności i dobrego samopoczucia, który uwzględnia osobiste cele, preferencje i potrzeby kulturowe. Dietetycy mogą wspierać cię w zdobywaniu wiedzy, pewności siebie i umiejętności, abyś mógł osiągnąć swoje cele w zakresie kontroli zdrowia i wagi. Mogą oni na przykład pomóc znaleźć sposoby radzenia sobie w różnych sytuacjach, takich jak przyjęcia, jedzenie poza domem, jak mówić „nie” pokusom i znajdować zdrowsze alternatywy dla ulubionych przekąsek. Dietetycy wspierają też inicjatywy dotyczące żywności i sprawności fizycznej w lokalnych społecznościach. Często współpracują z innymi pracownikami służby zdrowia, takimi jak lekarze, fizjoterapeuci i psychologowie.